سیمبالتا چیست و چه کاربردی دارد؟

کاربرد سیمبالتا

سیمبالتا میتواند خلق و خوی، خواب، اشتها و سطح انرژی را بهبود بخشد و عصبانیت را کاهش دهد.

این دارو همچنین می تواند درد ناشی از شرایط پزشکی خاص را کاهش دهد. دولوکستین به عنوان یک مهارکننده باز جذب سروتونین-نورپینفرین (SNRI) شناخته میشود. این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل مواد طبیعی خاص (سروتونین و نوراپی نفرین) در مغز اثرگذار است.
 

سایر کاربردها

این بخش شامل موارد استفاده این دارو که در برچسب های حرفه ای تایید شده برای دارو فهرست نشده اند اما ممکن است توسط افراد حرفه ای در مراقبت های بهداشتی تجویز شوند، می باشد.

از این دارو تنها در صورتی برای بیماری هایی که در این بخش ذکر شده استفاده کنید که توسط فردی حرفه ای در زمینه مراقبت های بهداشتی تجویز شده باشد.
سیمبالتا میتواند برای کمک به درمان شرایط دردناک دیگر عصبی (درد نوروپاتیک) نیز مورد استفاده قرار گیرد.
 

چگونگی استفاده از سیمبالتا

راهنمای دارو را قبل از استفاده و هنگام مصرف مجدد آن، بخوانید. اگر هر گونه سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

سیمبالتا از طریق دهان طبق دستور پزشک معمولا یک یا دو بار در روز همراه با غذا یا بدون غذا مصرف میشود. اگر حالت تهوع داشتید، ممکن است مصرف این دارو همراه با غذا کمک کننده باشد. کل کپسول را قورت دهید.

کپسول را فشار ندهید، از جویدن آن اجتناب کنید و یا محتویات آن را به غذا یا مایعات مخلوط نکنید. انجام این کارها می تواند تمام دارو را بلافاصله آزاد کند و در نتیجه خطر عوارض جانبی افزایش می یابد.

دوز این دارو براساس سن، وضعیت پزشکی و واکنش به درمان تعیین میشود.

برای کاهش ریسک عوارض جانبی، پزشک شما ممکن است این دارو را با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز را افزایش دهد. به دقت از دستور پزشک خود پیروی کنید.

برای دریافت بیشترین فایده از این دارو آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک به تاثیرگذاری این دارو به یاد داشته باشید، آن را هر روز در همان زمان مصرف کنید.

در صورت تجویز، ادامه مصرف این دارو حائز اهمیت است. حتی اگر حال شما خوب شود، بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع نکنید. برخی شرایط با قطع ناگهانی این دارو ممکن است بدتر شوند.

همچنین، شما ممکن است علائمی مانند سرگیجه، گیجی، نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، اسهال، تغییرات خواب، و احساساتی مشابه برق گرفتگی را تجربه کنید.

ممکن است نیاز باشد برای کاهش عوارض جانبی دوز شما به تدریج کاهش یابد. بروز هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن شرایط را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد، پزشک خود را مطلع سازید.
 

عوارض جانبی سیمبالتا

با مصرف سیمبالتا حالت تهوع، خشکی دهان، یبوست، از دست دادن اشتها، خستگی، خواب آلودگی، و یا افزایش تعریق ممکن است رخ دهد.

اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد فورا پزشک خود را مطلع سازید.

سرگیجه یا سبکی سر ممکن است رخ دهد، به ویژه هنگامی که شما برای اولین بار مصرف این دارو را شروع میکنید و یا دوز این دارو را افزایش میدهید.

برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه، سبکی سر، و یا سقوط، هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده، به آرامی برخیزید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما بدین دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که در نظر گرفته است که فواید آن بیشتر از عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند.

این دارو ممکن است فشار خون را بالا ببرد. فشار خون خود را به طور منظم چک کنید و در صورتی که نتایج بالا بودند به پزشک خود اطلاع دهید.

به محض اینکه متوجه هرگونه عوارض جانبی جدی شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید. از جمله: سردرگمی، کبودی / خونریزی ساده، کاهش علاقه به رابطه جنسی، تغییرات در توانایی جنسی، گرفتگی عضلانی / ضعف، تکان خوردن (لرزش)، اشکال در ادرار کردن، نشانه هایی از مشکلات کبدی (مانند معده / درد شکم، تهوع مداوم، استفراغ، زردی چشم/ پوست، ادرار تیره).

در صورتی که هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: مدفوع سیاه رنگ/ خونین، استفراغی که مانند ته نشین قهوه است، تشنج، درد/ تورم / قرمزی چشم، مردمک گشاده شده، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگهای مختلف در اطراف چراغ در شب، تاری دید)، را تجربه کردید فورا به پزشک مراجعه کنید.

سیمبالتا ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت موجب یک بیماری جدی تر به نام سندرم/ سمیت سروتونین میشود. اگر شما داروهای دیگر که باعث افزایش سروتونین میشوند را مصرف کنید این خطر افزایش می یابد، بنابراین دکتر یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف میکنید مطلع سازید (بخش تداخلات دارویی را ببینید). در صورتی که متوجه برخی از علائم زیر شدید فورا به پزشک مراجعه کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیرعادی.

واکنش آلرژیک این دارو نادر است. با این حال، در صورتی که متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی شدید فورا به پزشک مراجعه کنید، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص از چهره / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، تنفس مشکل، تاول، زخم دهان.

هشدارها

قبل از مصرف سیمبالتا، در صورتی که به آن حساسیت دارید یا هر گونه حساسیت دیگری دارید، پزشک خود را در جریان قرار دهید.

این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیرفعال باشد، که می توانند موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده سیمبالتا، دکتر و یا داروساز خود را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به خصوص از سوابقی همچون: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانی (مانند  اختلال دو قطبی / اختلال جنون ادواری)، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی از گلوکوم، فشار خون بالا، بیماری های کلیوی، بیماری کبد، تشنج، مشکلات معده (مانند تخلیه آهسته معده).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که میتوانید فعالیت هایی همچون رانندگی، استفاده از ماشین آلات، و یا انجام هر گونه فعالیتی که نیازمند هوشیاری است را به درستی انجام دهید از انجام این گونه فعالیت ها پرهیز کنید.

اگر دیابت دارید، سیمبالتا ممکن است سطح قند خون شما را تحت تاثیر قرار دهد. سطح قند خون خود را به طور منظم طبق دستور پزشک بررسی کنید. پزشک شما ممکن است نیاز به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزش، و یا رژیم غذایی شما داشته باشد.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از تمام داروهایی که استفاده می کنید مطلع سازید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی).

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی سیمبالتا حساس تر باشند، به خصوص خونریزی، سرگیجه، سبکی سر، و یا از دست دادن هماهنگی.

افراد بزرگسال به خصوص آنهایی در حال مصرف دیورتیک ها (قرص آب) می باشند نیز ممکن است احتمال ابتلا به یک نوع عدم تعادل املاح (هیپوناترمی) را داشته باشند،که باعث ایجاد سرگیجه، سبکی سر، و یا از دست دادن هماهنگی می شود که می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، به خصوص در مورد از دست دادن اشتها و کاهش وزن. بر وزن و قد کودکانی که سیمبالتا مصرف میکنند، نظارت داشته باشید. هشدار را نیز ببینید.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها هنگامی استفاده شود که مورد نیاز است. این دارو ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند.همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را در طول ۳ ماهه آخر بارداری استفاده کرده اند ممکن است به ندرت عوارض ترک مانند مشکلات تغذیه ای / تنفس، تشنج، سفتی عضلات، و یا گریه مداوم در آنها بروز کند. اگر متوجه هر یک از این نشانه ها در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

از آنجا که مشکلات روانی / خلق و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، اضطراب) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف سیمبالتا را بدون دستور پزشک متوقف نکنید. اگر شما در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، باردار شده اید، یا فکر می کنید ممکن است باردار شده باشید، بلافاصله در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با دکتر خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می کند. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی آنها را افزایش دهند.

 لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید تهیه کنید (از جمله داروهای تجویزی / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی)  و آن را به پزشک و داروساز خود نشان دهید. بدون تایید پزشک هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.

برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، داروهای التهابی غیر استروئید مانند ایبوپروفن، ” رقیق کننده های خون “مانند وارفارین).

بعضی از داروها می توانند چگونگی کارکرد سیمبالتا را تحت تاثیر قرار دهند حتی در بعضی از موارد آن را از بین ببرد از جمله  داروهایی مانند: سایمتیدین، آنتی بیوتیک کینولون خاص (مانند سیپروفلوکساسین، انوکساسین).

این دارو می تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن شما را کاهش دهد و ممکن است بر چگونگی کارکرد آنها تاثیر بگذارد. نمونه هایی از داروهای تحت تاثیر عبارتند از: داروهای ضد آریتمی (مانند پروپافنون، فلکاینید، کینیدین)، داروهای ضد روان پریشی (مانند تیوریدازین)، داروهای ضدافسردگی سه حلقه (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است منجر به تداخل دارویی جدی شود (احتمال مرگ). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید.

اکثر مهار کننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و حداقل پنج روز پس از درمان با این دارو مصرف شوند. در مورد زمان شروع و قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین را نیز افزایش می یابد. نمونه های این نوع داروها عبارتند از: مواد مخدر خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای خاص ضد افسردگی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، دیگر SNRI ها مانند Venlafaxine / ونلافاکسین)، تریپتوفان. خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است بیشتر زمانی رخ دهد که شما مصرف داروها را شروع یا دوز این داروها را افزایش می دهید.

در صورتی که داروهایی استفاده می کنید که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله:  آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند کدئین) ، پزشک خود را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و داروهای سرماخوردگی) را چک کنید چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی میشوند. با داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این داروها صحبت کنید.

آسپرین هنگامی که با سیمبالتا استفاده شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، در صورتی که پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولا در دوزهای از ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این را دستور داده باشد.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران میتوان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها میتوانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
 

نکته  های مهم

دولوکستین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه